هیئت تنیس روی میز استان اصفهان

ESFAHAN TableTennis

◄ اطلاعیه ►

سامانه مسابقات
ادامه »
► آخرین اخبار ◄
» چهارشنبه 30 آبان 1403  1:48 PM
----------------------------
» چهارشنبه 30 آبان 1403  10:28 AM
----------------------------
» سه شنبه 29 آبان 1403  3:37 PM
----------------------------
» سه شنبه 29 آبان 1403  2:26 PM
----------------------------
» سه شنبه 29 آبان 1403  12:58 PM
----------------------------
» جمعه 25 آبان 1403  9:24 PM
----------------------------
» سه شنبه 22 آبان 1403  3:49 PM
----------------------------
» سه شنبه 22 آبان 1403  3:37 PM
----------------------------
» پنج شنبه 17 آبان 1403  10:10 PM
----------------------------
» دوشنبه 14 آبان 1403  2:49 PM
----------------------------
اخبار تنیس روی میز
دوشنبه 5 اسفند 1392  1:20 PM
محجوبه عمراني ملي پوش پينگ پنگ بانوان در گفتگو با ايمنا: من و برادرم از نوزادي با توپ پينگ پنگ بازي مي‌كرديم/ براي تمرين ساعت نمي‌شناختيم

تيم تنيس روي ميز بانوان نيك انديش شهرداري اصفهان با انحلال فولاد ماهان حمايت از بانوان راكت به دست ملي پوش را برعهده گرفت. اين تيم با حضور بازيكناني مانند محجوبه عمراني كه از ملي پوشان شناخته شده تنيس روي ميز بانوان است در پايان دور رفت ليگ برتر صدرنشين شد و به دنبال كسب عنوان قهرماني در اين مسابقات است.

به گزارش سایت هیأت تنیس روی میز استان اصفهان، عمراني كه علاوه بر حضور در اصفهان براي برگزاري اردوهاي تيم ملي، حالا براي تيمي از اصفهان نيز در ليگ برتر شركت مي‌كند در گفتگو با ايمنا از كم و كيف مسابقات ليگ برتر گفت و البته دغدغه‌هاي خود را در ورزش حرفه‌اي نيز مطرح كرد.

 

دور رفت ليگ برتر را با صدرنشيني پشت سر گذاشتيد. كيفيت مسابقات چطور بود؟ 

خدا را شكر خوب بود و ما هم خوب بازي كرديم. همه بازي‌ها را مقتدرانه پيروز شديم و به تيم‌هاي مقابل اجازه نداديم حرفي مقابل ما براي گفتن داشته باشند. اين روند موفقيت آميز را بايد تا پايان دور برگشت نيز حفظ كنيم تا بتوانيم با صدرنشيني به مرحله نهايي برسم. در مرحله پلي آف حساسيت مسابقات بالاست و بايد با تمركز و قدرت بيشتري در ديدارها حاضر شويم.

تغييري كه امسال در ليگ برتر بانوان شاهد بوديم برگزاري متمركز مسابقات بود. به نظر مي‌رسد براي برگزاري ليگ، اين شيوه استاندارد نيست؟

بله، از لحاظ فني اگر بخواهيم به اين موضوع نگاه كنيم همين طور است. ليگ استاندارد ليگي است كه به صورت رفت و برگشت برگزار مي‌شود، تيم‌ها هر هفته يك مسابقه برگزار مي‌كنند و زمان بيشتري در كوران رقابت‌ها باقي مي‌مانند. اما با توجه به عدم حمايت اسپانسرها و پايين بودن مبلغ قراردادها براي بانوان فدراسيون هم تصميم مي‌گيرد به هر شكل ممكن ليگ را برگزار كند كه نتيجه آن مي‌شود ليگي كه طي مدت كوتاهي و به صورت متمركز برگزار مي‌شود.

برگزاري مسابقات به اين شيوه، در حفظ آمادگي ملي پوشان كه مسابقات بين المللي را هم پيش رو دارند تأثيري دارد؟ 

وقتي در مسابقات بيشتري شركت كنيم انگيزه تمرين و رقابت هم بيشتر مي‌شود. آمادگي در سطح مطلوبي باقي مي‌ماند و بچه‌ها در كوران رقابت سطح كيفي خود را بالا مي‌برند. اما به اين شيوه بعيد مي‌دانم اتفاق خاصي رخ بدهد. البته به دليل اينكه مبلغ قرارداد در ليگ بانوان بسيار پايين‌ است اصلاً نمي‌صرفد كه بخواهيم با اين مبلغ به عنوان مثال ليگ را در شش ماه برگزار كنيم.

اين يعني انجام ليگ باري به هر جهت! و يعني برگزاري يك ليگ غيرحرفه‌اي

به هر حال وقتي قراردادها فني نباشد بازيكن هم ترجيح مي‌دهد فني عمل نكند. اين موضوع ديروز و امروز نيست. كلاً در برگزاري ليگ‌هاي بانوان مشكل داريم. زحمتي كه بازيكنان ملي پوش مي‌كشند به اين شيوه، ديده نمي‌شود.

توجيه اسپانسرها اين است كه ورزش بانوان فرصتي براي تبليغ نيست.

شما ببينيد، من، ندا شهسواري و ديگر ملي پوشاني كه از پنج، شش سالگي تمرين حرفه‌اي پينگ پنگ را شروع كرده ايم، از سلامت جسماني و از سلامت فكري و آرامش خود زديم. خود را مرتب در خطرات سفر قرار داده‌ايم و از درس و خانواده و تفريح هم زديم. ما در رشته‌اي كار كرديم كه از پايه مشكلات زيادي دارد. سختي‌هاي زيادي را تحمل كرديم تا به اين سطح رسيديم. اما موقع بستن قراردادها با مشكلات زيادي مواجه مي‌شويم. نمي‌دانم ريشه اين مشكلات كجاست، فدراسيون است، وزارت است و يا.. اين صحبت من البته فقط به خاطر خودم و يا ملي پوشان ديگر نيست، بازيكنان غير ملي پوش هم زحمت زيادي مي‌كشند اما كسي نيست كه اين زحمات را ببيند و ارزش قائل شود.

با اين صحبت‌ها اين مشكل را مختص به رشته پينگ پنگ مي‌داني؟ 

ورزش بانوان با اين مشكل مواجه است اما پينگ پنگ با ديگر رشته‌ها فرق دارد. بازيكنان رشته‌هايي اين دغدغه را مطرح مي‌كنند كه رنكينگ جهاني ندارند، اصلاً مقام بين المللي ندارند، حتي يك بار هم المپيكي نشده اند. 

رشته‌ها فرق دارد. بازيكنان رشته‌هايي اين دغدغه را مطرح مي‌كنند كه رنكينگ جهاني ندارند، اصلاً مقام بين المللي ندارند، حتي يك بار هم المپيكي نشده اند. ورزشكار فعاليت خود را در يك رشته شروع مي‌كند و يكي دو سال بعد به تيم ملي مي‌رسد. اما در پينگ پنگ بازيكن بايد از پنج، شش سالگي كار را شروع كند تا بعد از سال‌ها تمرين و مسابقه به سطح ملي برسد. به عنوان مثال من و برادرم از سن خيلي كم پينگ پنگ را شروع كرديم. ما حتي در نوزادي با توپ پينگ پنگ بازي مي‌كرديم! ما براي تمرين ساعت نمي‌شناختيم، من و پدر و برادرم شبانه روز با هم تمرين مي‌كرديم. الان هم هزينه‌هاي بالايي براي فعاليت داريم. رويه راكت و هزينه هاي اين رشته بسيار بالاست و با توجه به تورمي كه هست اصلاً قراردادها در حق بازيكنان نيست.

با همه اينها دو سال از سوي تيم‌هاي اصفهاني حمايت مي‌شويد.

بله، البته، اگر حمايت آقاي تكابي رئيس هيات تنيس روي ميز اصفهان و آقاي كريميان مديرعامل باشگاه نيك انديش نبود مشخص نبود امسال به چه شكل در ليگ شركت مي‌كرديم. با اينكه ليگ بانوان به لجاظ مالي در سطح پاييني قرار دارد اما باشگاه نيك انديش و قبل از آن فولاد ماهان با توان بالا از ما حمايت كردند و جا دارد تشكر فراوان كنم.

و حرف آخر بانوي ملي پوش پنگ پنگ 

ما بازيكنان ملي پوش هر وقت مسابقاتمان به پايان مي‌رسد به اميد سال آينده تمرينات خود را ادامه مي‌دهيم. ليگ تمام مي‌شود اما تمرينات ما تعطيل نمي‌شود. آرزو مي‌كنم كه افكار عمومي و مسئولان ورزش كشور قدردان زحمات ما باشند، سختي‌هاي ما را ببيند و بيشتر از ورزش بانوان حمايت كنند.